Παραμύθι,μύθι,μύθι το κουκί και το ρεβύθι.......
Και ξεκινάει το ταξίδι για μικρούς και μεγάλους.Η παιδαγωγική αξία των παραμυθιών είναι αποδεδειγμένη ,όμως είναι σημαντικό να θυμόμαστε ξανά κάποια " μυστικά" !
Μικρά και απλά βήματα για "μεγάλους" παραμυθάδες.

1 : Η από μνήμης αφήγηση είναι προτιμότερη, δηλώνει πως το παραμύθι έχει γίνει κτήμα μας και στα μάτια των παιδιών θαυμάζουμε κι εμείς ως " ήρωες".
2: "Μια φορά κι ένα καιρό.." όσο χιλιοειπωμένη είναι αυτή η φράση τόση αξία έχει!Όσα αφηγούμαστε(φανταστικά και μη)ανήκουν στο παρελθόν.Το παιδί που ζει στο παρόν νιώθει ασφαλές ,δεν απειλείται από τέρατα και μάγους..
3:"Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..."Επιστροφή στην πραγματικότητα που είναι ωραία αλλά όχι μαγική!
4:Επαναλαμβάνουμε το παραμύθι όσες φορές μας ζητηθεί.Στο μυαλουδάκι τους αναλύονται κάθε φορά τα πιο βαθιά μηνύματα!
5:Δεν χρειάζεται να εξηγούμε το κάθε τι Αφήνουμε τη φαντασία τους ελεύθερη!
6:Δεν πειράζει κι αν έχει " δράκους" Ένα θυμωμένο παιδί εκτονώνει το θυμό του με το "τέρας" κι ανάλογα με ποιον ήρωα ταυτίζεται εκφράζει τις εσωτερικές του ανασφάλειες.
7:Η αφήγηση των παραμυθιών δεν πρέπει είναι καταναγκασμός για το γονιό , αλλά χρόνος χαλάρωσης, χρόνος συνύπαρξης με το παιδί τους.
8:Προτιμούμε τη δική μας φωνή παρά της τηλεόρασης ή του video .Ο γνώριμος ήχος της φωνής μας στ' αυτάκια του ,ηχεί βαθιά στη ψυχή του.
Κι ας μη ξεχνάμε την παγίδα των ηλεκτρονικών !
Βομβαρδίζουν τις αισθήσεις με μηνύματα ενώ τα παραμύθια γαληνεύουν τη ψυχή και το νου τους!